Die eenzaamheid begint vaak bij het stoppen met werken, het wegvallen van een partner of het niet zo gemakkelijk meer naar buiten kunnen. Voor je het weet gaan er dagen voorbij zonder dat ouderen iemand spreken. En daarmee is eenzaamheid een naar en verdrietig fenomeen met grote gevolgen voor de kwaliteit van leven. Er is dan ook meer dan ooit behoefte aan kwalitatief hoogwaardige (huur)woningen in het middensegment, waar actieve senioren zo lang mogelijk zelfstandig, maar toch samen kunnen wonen.

Ouderen die in een kleinschalige woongemeenschap wonen, voelen zich minder eenzaam dan ouderen die alleen wonen. Bovendien hebben ze minder behoefte aan zorg. Door samen te wonen kunnen senioren die nog volop in het leven staan (toekomstige) zorgbehoeften uitstellen. Op die manier voorkomt welzijn zorg. Ook biedt het samenwonen ruimte voor ontmoeting en iets samen ondernemen. De praktijk leert dat sociale contacten bijdragen aan een gevoel van gezelligheid, veiligheid en welbevinden.